Dermatologia Estetyczna, 2002, 4, 210-15
Nieinwazyjne i nieablacyjne fotoodmładzanie skóry za pomocą intensywnego pulsowego źródła światła (IPL) – nowy kierunek w dermatologii estetycznej
Dermatologia Estetyczna, 2002, 11-12, 350-51
MIĘDZYNARODOWY KONGRES COSMOderm2 i LASERderm1
Dermatologia Estetyczna, 2002, 4, 210-15
Nieinwazyjne i nieablacyjne fotoodmładzanie skóry za pomocą intensywnego pulsowego źródła światła (IPL) – nowy kierunek w dermatologii estetycznej
dr med. Sławomir Urbanowski
Katedra i Klinika Dermatologii AM w Bydgoszczy
W ostatniej dekadzie nastąpił ogromny postęp w dziedzinie zabiegów odmładzania skóry. Obecnie stosuje się różne metody: od miejscowo działających preparatów, takich jak kwas glikolowy [6] i askorbinowy [5] czy retinoidy [18,25], poprzez chemiczne peelingi [8], epidermabrazję oraz dermabrazję [27], aż do nowszych zabiegów – przy użyciu laserów CO2 i/lub lasera erbowego [7,19]. Mimo, że pacjenci są zadowoleni z uzyskanych efektów, wielu z nich nie toleruje tych zabiegów z powodu bólu, potencjalnych objawów niepożądanych, bądź też przedłużonego czasu rekonwalescencji. Dodatkowo są one związane z wyłączeniem z aktywnego życia. Dlatego istnieje potrzeba, i wręcz żądanie ze strony pacjentów, nowej, nieinwazyjnej i nieablacyjne metody, skutecznie poprawiającej wygląd skóry bez potrzeby wyłączenia z normalnego trybu życia („no downtime”) lub skrócenia czasu rekonwalescencji po zabiegu do okresu sobotnio – niedzielnego.
Od niedawna obserwujemy ogromny rozwój nowych, nieinwazyjnych i nieablacyjnych technik, które efektywnie poprawiają wygląd skóry, bez wyłączania pacjenta z aktywnego zawodowego życia. Pierwsze wyniki badań przy użyciu elektrochirurgii [16] i laserów: Nd:YAG [10,12,13,20] oraz impulsowego barwnikowego [17,28] okazały się obiecujące w usuwaniu zmarszczek [4,11,15], również w połączeniu z laserem Nd:YAG [14] oraz impulsowym barwnikowym [29].
Definicja
„Fotoodmładzanie” (z ang. „photorejuvenation”) jest generycznym opisem odnoszącym się do odmładzania, „odnawiania” skóry przy użyciu laserowych i/lub nielaserowych źródeł światła.
Właściwie fotoodmładzanie polega na poprawianiu wszystkich defektów skóry spowodowanych działaniem światła słonecznego, tj. zmarszczek, zmian struktury, rozszerzonych porów, nieregularnej pigmentacji, zwiotczenia i teleangiektazje, przy użyciu laserowych i/lub nielaserowych źródeł światła.
Nieinwazyjne fotoodmładzanie odnosi się do odmładzania, „odnawiania” skóry przy użyciu laserowych lub nielaserowych źródeł światła, które nie wymaga od pacjentów rezygnacji z normalnego trybu życia podczas leczenia.
Historia
Twórcą nieinwazyjnego i nieablacyjnego fotoodmładzania przy użyciu intensywnego pulsowego źródła światła jest amerykański dermatolog dr Patrick H. Bitter Jr. z Los Gatos w Kalifornii. Wstępne wyniki swojej pracy przedstawił po raz pierwszy we wrześniu 1999 roku na XX Kongresie Międzynarodowego Towarzystwa Chirurgii Dermatologicznej (XXth Congress of the International Society for Dermatologie Surgery) [2]. Rok później, wraz z innymi autorami, w pracy „Non-ablative skin rejuvenation Rusing intense pulsem light” zaprezentował tę metodę na XX Corocznym Mityngu Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Laserowej i Chirurgii (XXth Annual Meeting of the American Society for Laser Medicine and Surgery) [3]. W 2000 roku dr Patrick H. Bitter Jr. po raz pierwszy opublikował wyniki swoich badań w retrospektywnej pracy „Noinvasive rjuvenation of pfotodamaged skin using serial, full-face intense pulsem light treatments” [4]. Jednocześnie opatentował tę metodę fotoodmładzania nazwał ją „FotoFacial”. Daje ona całkowicie nowe możliwości i spojrzenie na zastosowanie Intense Pulsed Light – IPL do usuwania wielu objawów fotostarzenia skóry.
Należy nadmienić, że już od 1994 roku niektórzy amerykańscy dermatochirurdzy obserwowali pozytywny efekt działania IPL na redukcję teleangiektazje oraz poikilodermii [26]. Natomiast działanie poprawiające strukturę skóry i usuwanie zmarszczek było przez nich traktowane marginalnie.
Intensywne pulsowe źródło światła – Intense Pulsed Light (IPL) zbudowane jest ze źródła światła, reflektora, filtra oraz światłowodu (ryc. 1).
Źródło światła działa na podobnej zasadzie jak lampa błyskowa; dzięki wykorzystaniu jego szerokiego pasma o regulowanym zakresie emitowanych długości fal od 15 do 1200 nm oraz specjalnego systemu regulacji kształtu i czasu trwania impulsu (Multiple Synchronized Pulsing), technologia IPL ma szerokie możliwości precyzyjnego dopasowania się do różnych typów skóry oraz zmian chorobowych. Aparaty IPL wytwarzają światło polichromatyczne, będąc mieszaniną wszystkich kolorów tęczy w odróżnieniu od wiązki laserowej, która jest monochromatyczna i jej kolor zależy od typu lasera (ryc. 2).
Długość fal światła emitowanego przez IPL można modyfikować, stosując specjalne filtry odcinające. Filtry te działają w długości fal światła między 515 nm a 755 nm (515 nm, 550 nm, 590 nm, 615 nm, 645 nm, 695 nm i 755 nm). Sposób działania filtrów ilustruje rycina 3.
Nie przepuszczają one fotonów z niepożądanego zakresu widma i umożliwiają emisję tylko takiego światła, jakie jest potrzebne do wykonywania danego zabiegu. Intensywność barwna światła IPL jest dużo mniejsza niż w wiązce laserowej, ale za to istnieje możliwość zmiany widma emisji dzięki filtrom odcinającym, a także jest do dyspozycji znacznie większa energia impulsu światła, która umożliwia jednorazowe wykonanie zabiegu na większej powierzchni oraz skrócenie czasu jego trwania.
Energia świetlna o określonych parametrach jest absorbowana przez wybrane chromofory (grupa atomów dająca kolor tkance i absorbująca określoną długość światła – oxyhemoglobina, hemoglobina, melanina, karoten), a następnie zamieniana na energię cieplną [24]. Odpowiednie tkanki zostają ogrzane do temperatury, która je niszczy całkowicie lub częściowo, bez uszkadzania tkanek sąsiadujących. Efekt nazywany jest selektywną fototermolizą [1]. Wykorzystuje on różnicę absorpcji światła o pewnych kolorach w składnikach tkanek skóry lub sztucznie wprowadzanych barwnikach. Dobierając kolor światła padającego na powierzchnię skóry i jego intensywność w taki sposób, aby było maksymalnie pochłaniane w usuwanej zmianie skórnej, a minimalnie przez tkanki otaczające, jesteśmy w stanie doprowadzić (z małymi stratami) fotony do wybranej jednej lub kilku struktur i spowodować podgrzanie, aż do wywołania efektu termolizy (rozkładu termicznego). Efekt fotoodmładzania polega na takim kształtowaniu widma (koloru) impulsu IPL, aby działać jednocześnie na różne chromofory i struktury skóry, np. zamykać naczynia krwionośne, usuwać przebarwienia oraz powodować przykurcz włókien kolagenu.
Urządzenia
Do zabiegów nieinwazyjnego i nieablacyjnego fotoodmładzania przy użyciu intensywnego pulsowego źródła światła- IPL wykorzystuje się następujące aparaty: PhotoDerm, Vasculight, Multilight, Epilight oraz najnowszej generacji Quantum SR z wbudowanym układem chłodzenia skóry (ok. 0 °C). Należy nadmienić, że są także konstruowane konkurencyjne urządzenia oraz inne systemy, np. Fluorescent Pulsed Light – FPL.
Nowa klasyfikacja fotouszkodzeń skóry
Dotychczas zaproponowano kilka różnych podziałów fotouszkodzeń skóry. Najszerszej stosowany jest system klasyfikacji wg Colgau [9]. Wskazuje on na różne aspekty fotouszkodzeń oraz fotostarzenia, włącznie ze stanami przedrukowymi i rakami skóry.
Inny opis zmarszczek, od dynamicznych do statecznych, został zaproponowany przez Fizpatricka i WSP. [7]. Obecne klasyfikacyjne nieprecyzyjnie definiują fotostarzenia i nie odpowiadają nowym, dostępnym technikom nieinwazyjnego i nieablacyjnego fotoodmładzania skóry. Dlatego, w celu usunięcia rozbieżności oraz ujednolicenia pojęć, Nestor i WSP. [23] zaproponowali nowy, prostszy system, klasyfikujący i definiujący fotoodmładzanie według wspólnych cech wewnętrznego i zewnętrznego starzenia się skóry oraz fotouszkodzeń. Uszkodzenia skóry podzielono na dwa typy A i B. Do grupy A zalicz się zmiany barwnikowe i naczyniowe, takie jak plamy barwnikowe i piegi, a także teleangiektazje i rumienie, które mogą być skutkiem średnich fotouszkodzeń lub procesów wewnętrznych (np. trądzik różowaty). Natomiast do grupy B włącza się zmiany strukturalne dotyczące naskórka i skóry właściwej, np. zmarszczki, rozszerzone pory czy zmiany sprężystości. U pacjentów z zaawansowanym starzeniem skóry i/lub fotostarzeniem często występują oba typy zmian.
Na podstawie właściwych wskazań do zabiegu – grupa A i B – techniki fotoodmładzania zostały podzielone na dwa typy, I i II.
Fotoodmładzanie typu I stosuje się w przypadku uszkodzeń skóry z grupy A, takich jak zmiany barwnikowe wywołane uszkodzeniami dosłonecznymi, przebarwienia (np. melasa i piegi) oraz zmiany naczyniowe, tj. teleengietkazje, objawy trądziku różowatego, rumienie.
Fotoodmładzanie typu II stosowane jest w przypadku uszkodzeń skóry z grupy B, takich jak rozszerzone pory, zmarszczki, zmiany strukturalne i zmiany sprężystości.
Zauważono, że podczas jednej sesji fotoodmładzania można bardzo wyraźnie polepszyć stan uszkodzonej skóry, zarówno z grupy A jak i B.
Zabiegi nieinwazyjnego fotoodmładzania
Użycie IPL przy zastosowaniu krótszych fal (550/570 nm) jest efektywne w przypadku usuwania zmian barwnikowych i naczyniowych, podczas gdy użycie dłuższych fal (645/755 nm) służy do wygładzania powierzchniowych, delikatnych zmarszczek.
Leczenie składa się z serii od 4 do 6 zabiegów (najczęściej 5), przeprowadzonych w trzytygodniowych odstępach. Zabiegi wykonywane są w obrębie całej twarzy w celu uzyskania jednakowego efektu. Jeden zabieg trwa, w zależności od zastosowanego urządzenia, od 30 do 90 minut.
Zabieg nieinwazyjnego fotoodmładzania można przeprowadzić również w obrębie szyi, klatki piersiowej i rąk. Poprzedza się go wykonaniem testowego naświetlania na małym fragmencie skóry. W 60 sekund po zadziałaniu impulsu powinno pojawić się łagodne zaczerwienienie i mały obrzęk, a pacjent powinien odczuć łagodny impuls ciepła i zgłaszać przejściowe, nieznaczne pieczenie lub ból.
Podczas jednego zabiegu wykonuje się dwa naświetlenia całej twarzy (o różnych parametrach), w trakcie drugiego naświetlania światłowód ustawia się prostopadle do kierunku ułożenia go w poprzednim naświetleniu. Po naświetleniu należy schłodzić miejsca poddane zabiegowi, aż do momentu zaniku odczuwania ciepła przez pacjenta.
Generalnie zabiegowi fotoodmładzania nie wymagają znieczulenia. Jednak w niektórych przypadkach istnieje konieczność zastosowania znieczulenia miejscowego, najczęściej przy użyciu kremów znieczulających. Nie należy jednak stosować kremu EMLA, ze względu na towarzyszący jego działaniu, niekorzystny w tym przypadku efekt obkurczania naczyń krwionośnych, Podobny w działaniu, ale nieobkurczający naczyń jest preparat Ela-Max, zawierający 4% lidokainę.
Pierwsze prospektywne wyniki badań dr, Bittera Jr [4] przy użyciu 5 zabiegów nieinwazyjnego i nieablacyjnego fotoodmładzania skóry za pomocą intensywnego pulsowego źródła światła, dotyczące wszystkich aspektów fotouszkodzeń takich jak delikatne zmarszczki, gładkość czy szorstkość skóry, nieregularne przebarwienia, rozszerzone pory skórne i teleangiektazje, wykazały poprawę u ponad 90% pacjentów nadal podtrzymywało tę samą opinię co do efektu.
Dokumentację własną dotyczącą klinicznego efektu fotoodmładzania przedstawiają ryciny 4 i 5. Podobne wyniki zostały uzyskane przez innych autorów [21,22]. W badaniach histologicznych po serii 5 zabiegów wykazano wzrost ilości kolagenu typu I i III [21]. W innym badaniu po leczeniu laserem pulsowym barwnikowym w połączeniu z IPL uzyskano wzrost ilości kolagenu typu I, III, kolagenozy, elastyny, receptora hialuronowego prokolagenu [29].
Pierwsze wyniki badań przy użyciu IPL do zabiegów fotoodmładzania są bardzo obiecujące. Niemniej jednak potrzebne są dłuższe, co najmniej kilku- czy kilkunastoletnie, obserwacje kliniczne.
Zdecydowanie wskazane są dalsze badania nad jak najefektywniejszym wykorzystaniem łączonych technologii laserowych i nielaserowych źródeł światła, a także innych już stosowanych metod.
PIŚMIENNICTWO
Andersen R. R., Parrish J. A.: Selective photothermolysis: precise microsurgery by selective absorption of pulsed radiation. Science, 1983, 220, 524-527.
Bitter P. H. Jr: Successfull treatments of rosacea, flushing, erythema and photoaging with intense pulsed light (abstact). Presented at the XXth Congress of the International Socjety for Dermatologie Surgery, Athens, Greece, September 1999.
Bitter P. H. Jr., Campbell C. A., Goldman M. i in.: Non-ablative skin rejuvenation using intense pulsed light (abstract). Presented at the XXth Annual Meeting of the American Socjety for Laser Medicine and Surgery, Reno – Nevada, April 2000.
Bitter P. H. Jr.: Noinvasive rejuvenation of photodamaged skin using serial, full-face intense pulsed light treatments. Dermatol. Surg., 2000, 26, 835-843.
Darr D., Dunston S., Faust H. i in.: Effectiveness of antioxidants (vitamin C and E) with and without sunsereens az topical photo-protectants. Acta Derm. Venereol,. 1996, 176, 264-268.
Ditre L. M., Griffin T. D., Murphy G. F. i in.: The effects of alpha hydroxyl acids (AHAS) on photoaged skin: a pilot clinical, histological and ultrastructural study. J. Am. Acad. Dermatol., 1996, 34, 187-195.
Fitzpatrick R. E., Goldman M.P. Sotur N. M. i in.: Pulsed carbon dioxide laser resurfacing of photoaged skin. Arch. Dermatol., 1996, 132, 395-402.
Glogau R. G., Matarasso S. L.: Chemical peels: trichloroacetic acid and phenol. Dermatol. Clin., 1995, 13, 263-276.
Glogau R.: Physiologie and structural changes associated with aging skin. Dermatol. Clin., 1997, 15, 555-559.
Goldberg D. J.: Non-ablative subsurface remodeling: clinical and histological evaluation of a 1320 nm Nd:YAG laser. J. Cutan. Laser Ther., 1999, I, 153-157.
Goldberg D. J., Cutler K. B.: Non-ablative treatment of rhytids with intense pulsed light. Lasers Surg. Med., 2000, 26, 196-200.
Goldberg D. J., Silapunt S.: Q-switched Nd:YAG laser: rhytid improvement by nonablative derma remodeling J. Cutan. Laser Ther., 2000, 2, 157-160.
Goldberg D. J., Silapunt S.: Histologie evaluation of a Q switched Nd:YAG laser in the nonablative treatment of wrinkles. Dermatol. Surg., 2001, 27, 744-746.
Goldberg D. J., Samady J. A.: Intense pulsed light and Nd:YAG laser nonablative treatment of facjant fhytids. Lasers Surg. Med., 2001, 28, 141-144.
Goldman M. F.: Treatments of Benin vascular lesions with the PhotoDerm VL high intensity Pulsed light source. Adv, Dermatol., 1998, 13, 503-521.
Grekin R. C., Tope W. D., Yarborough J. M. Jr. i in.: Electro-surgical resurfacing: a prospective multicenter study of efficacy and safety. Arch. Dermatol., 2000, 136, 1309-1316.
Klimer S. L., Chotzen V. A.: Pulse dye laser treatment of rhy-tides. Lasers Surg. Med., 1997, 19, suppl. 9, 194.
Klingman A. M., Grave G. L., Hirose R. i in.: Topical retinoic acid for photoaged skin. J. Am. Acad. Dermatol., 1986, 19, 169-175.
Mc Daniec D. H., Ash K., Lord J. i in.: The erbium:YAG laser: a review and prekiminary report on resurfacing of the face, neck and hands. Aesthtic Surg. J., 1997, 17, 157.
Menaker G. M.. Wrone D. A., Williams R. M. i in.: Treatment of facjant rhytides with a nonablative laser: a clinical and histology study. Dermatol. Surg., 1999, 25, 440-444.
Negishi K., Tezuka Y., Kushikata N. i in.: Photorejuvenation for Asian skin by intense pulsed light. Dermatol. Surg., 2001, 27, 627-632.
Negishi K., Wakamatsu S., Kushikata N. i in.: Full-face photorejuvenation of pfotodamaged skin by intense pulsed light with integrated contact cooling: Initial experiences in Asian patients. Lasers Surg. Med., 2002, 30, 298-305.
Nestor M. S., Goldberg D. J., Goldman M. P. i in.: Photorejuvenation. Nonablative skin rejuvenation using intense pulsed light. A special supplement to Skin & Aging.
Spicer M. S., Goldberg D. J.: Lasers in dermatology. J. Am. Acad. Dermatol., 1996, 34, 1-25.
Weiss J. S., Eblis C. N., Headington J. T. i in.: Topical retinoic acid in the treatment of aging skin. J. Am. Acad. Dermatol., 1998, 19, 169-175.
Weiss R. A., Goldman M. F., Weiss M. A.: Treatment of poikiloderma of civatte with an intense pulsed light source. Dermatol. Surg., 2000, 26, 823-828.
Winton G. R., Salasche S. J.: Dermabrasion of the scalp as a treatment for actinic damage. J. Am. Acad. Dermatol., 1986, 14, 661-668.
Zelickson B. D., Kiler S. L., Bernstein E. i in.: Pulsed dye laser for sun damaged skin, Lasers Surg. Med., 1999, 25, 229-236.
—
Dermatologia Estetyczna, 2002, 11-12, 350-51
MIĘDZYNARODOWY KONGRES COSMOderm2 i LASERderm1
TRIEST, 31 SIERPNIA – 3 WRZEŚNIA 2002
Dr med. Sławomir Urbanowski, lek. med. Ewa Kaniowska
Od 31 sierpnia do 3 września 2002 roku w Trieście trwały jednocześnie dwa międzynarodowe kongresy: COSMOderm2 (pierwszy w ubiegłym roku w Cannes) i LASERderm1. Obradowano w Centrum Kongresowym Stawione Marttima, położonym na molo Bersaglieri, z pięknym widokiem z jednej strony na centrum Triestu, a z drugiej – na Adriatyk. Kongresy zostały zorganizowane przez European Society for Cosmetic and Aesthetic Dermatology (ESCAD) i European Society for Laser Dermatology (ESLD). Ich motto brzmiał: „Healthy Skin is Beautiful Skin. Let’s Work Together to Keep it o!” (Zdrowa skóra jest piękna, pracujmy wspólnie, aby to piękno zachować).
Prof. Torello Lotti i dr Leonardo Marini, przewodniczący COSMOderm2 i LASERderm1, w powitaniu uczestników stwierdzili, że idea połączenia obu kongresów została silnie poparta przez Federation of the European Dermatological and Surgical Societies, w odpowiedzi na niekontrolowane rozprzestrzenianie się narodowych i międzynarodowych spotkań. Organizatorzy zgromadzili wybitnych specjalistów, liderów w zakresie dermatologii estetycznej, dermatochirurgii i laseroterapii z USA, Japonii i Europy. Słusznie założyli, że takie spotkanie liderów oraz skoncentrowanie się na dwóch najbardziej popularnych gałęziach współczesnej dermatologii zapewni wszechstronną wymianę doświadczeń, stanie się stymulacją dla wszystkich jego uczestników, a zarazem dla działalności innych stowarzyszeń w wielu krajach.
W kongresach uczestniczyła grupa polskich lekarzy ( 25 osób ze Stowarzyszenia Lekarzy Dermatologów Estetycznych). Jednej z sesji COSMOdermu przewodniczyła dr B. Walkiewicz-Cyrańska, która także przedstawiła referat „The role of dermocosmeceuticlas after different chemical peelingi” („rola dermokosmeceutyków po zabiegach peelingami chemicznymi”).
Podczas kongresu można było uczestniczyć w płatnych sesjach, wokshopach i kursach z ograniczoną liczbą uczestników. Każdy z nich był poświęcony najbardziej interesującym obecnie tematom i dotyczył tylko jednego, wybranego przedmiotu (niestety, zdarzało się że kursy płatne były powtórzone przez wykładowców następnego dnia na ogólnodostępnej sesji).
Program kongresu każdego dnia wypełniał inny temat. W pierwszym dniu COSMOdermu była to „Nauka i biologia normalnej skóry”, w drugim – „Nauka i biologia uszkodzonej skóry”. W tym dniu przeważały wykłady z zakresu psychosomatyki oraz związane tematycznie z chirurgiczną rekonstrukcją ubytków skóry spowodowanych usunięciem nowotworów, bliznami pooparzeniowymi lub urazami mechanicznymi.
Trzeci dzień COSMOdermu, pod hasłem: „Przywracanie skórze zdrowia i jej funkcji”, poświęcony był możliwościom odnowy skóry. Prezentowane wykłady dotyczyły głównie jej bezinwazyjnego odmładzania.
Czwartego dnia omawiano „Podtrzymywanie/zachowywanie funkcji skóry”.
Interesujące wystąpienia poruszały problematykę liposukcji i jej powikłań, zaburzeń barwnikowych i możliwości ich usuwania. Szczególnie ciekawy wykład wygłosił A. V. Benedetto (USA) na temat roli terapii łączonej: toksyny otulinowej oraz złuszczeń za pomocą AHA w przedłużeniu efektów odmładzania skóry.
P. Andre (Francja) omówił rolę kosmeceutyków stosowanych przed i po zabiegach wykonywanych w dermatologii estetycznej.
Tematami LASERdermu były: pierwszego dnia „Nauka za teorią”, drugiego – „Lasery i IPL: podstawy osiągnięć klinicznych”, trzeciego – „Laser i IPL: stan wiedzy” oraz czwartego – „Lasery i IPL: nowe osiągnięcia techniczne i kliniczne”.
Podczas pierwszego dnia obrad na szczególną uwagę zasługiwał wykład profesor C. Dierickx, pracującej w Belgii i USA: „Laser treatments of psoriasis/vitiligo and hypopigmented scars”. W pierwszej części autorka omówiła dane literaturowe dotyczące skuteczności terapii łuszczycy laserami CO2 i barwnikowymi. Następnie własne wyniki leczenia łuszczycy laserem excymerowym. We wnioskach stwierdziła, że jest to metoda nowa, skuteczna i, w porównaniu do PUVA, bardziej bezpieczna, zaś okresy między nawrotami są dłuższe. Niemniej jednak ma ona swoje ograniczenia i jest przeznaczona tylko do terapii niektórych postaci łuszczycy. Wydarzeniem kongresu było przybycie dr Patricka Bittera Jr. z USA, twórcy fotoodmładzania, który występował na obydwu kongresach. Podczas LASERdermu przedstawił on swe doświadczenia w pracy „Non-invasive skin rejuvenation with intense pulsed light: review of four yer experience with the fotofacial procedure”. Omówił wskazania i właściwą kwalifikację pacjentów do zabiegu oraz jego stronę techniczną zwracając szczególną uwagę na okolicę wokół oczu oraz wykonywanie jednego naświetlenia całej twarzy, a nie jak poprzednio – dwóch. Następnie przedstawił wyniki swoich najnowszych prac nad zastosowaniem intensywnego, impulsowego źródła światła w połączeniu z laserem Nd:YAG w celu wygładzania zmarszczek. Procedurę tę nazwał FotoFacial Plus. Na zakończenie przedstawił najnowsze swoje osiągnięcie, tj. połączenie w jednym zabiegu intensywnego impulsowego źródła światła z selektywną radiofototermolizą (Selective Radio Photo Thermolysis), której to nadał skrótową nazwę „FotoFacial RF”. Według autora metoda ta pozwala w znacznie większym stopniu niż tylko IPL poprawić strukturę skóry i wygładzić zmarszczki.