Leczenie potliwości nadmiernej pach, dłoni, podeszew, tułowia i skóry owłosionej głowy za pomocą toksyny botulinowej A (BOTOX)

Toksyna otulinowa oprócz wygładzania zmarszczek i fałd znalazła również zastosowanie w dermatologii estetycznej w leczeniu nadmiernej potliwości, powodując w miejscach ostrzykniętych zahamowanie pocenia przez kilka miesięcy.

Nadpotliwość spowodowana jest zaburzeniami współczulnego układu nerwowego kontrolującego czynność ekranowych gruczołów potowych. Są one unerwione przez współczulne zazwojowe włókna nerwowe, z zakończeń których uwalniana jest acetylocholina. Toksyna butolinowa blokuje jej uwalniane przez włokna nrwowe i powoduje, że bodźce z układu nerwowego nie docierają do gruczołów potowych. Takie :chemiczne odnerwienie” gruczołów powoduje zahamowanie wydzielania potu. Stan ten utrzymuje się przez kilka miesięcy, do chwili gdy połączenia pomiędzy zakończeniami nerwowymi i gruczołami potowymi pozostają odtworzone.

Wskazaniem do leczenia jest:

  • potliwość nadmierna pach
  • potliwość nadmierna dłoni i podeszew
  • potliwość nadmierna czoła i skóry owłosionej głowy
  • potliwość nadmierna tułowia

Przed rozpoczęciem zabiegu należy dokładnie określić pole nadmiernej potliwości. Najczęściej miejsca wymagające wstrzyknięcia botuliny pokrywają się w sposób widoczny kropelkami potu. Jednak niekiedy dokładne zidentyfikowanie tego pola jest niezmiernie trudne. W tym celu stosuje się tzw. test jodowo-skrobiowy. Polega on na posmarowaniu danego miejsca jodyną, a następnie posypaniu mączką ziemniaczaną. Poszukiwane obszary po kilku – kilkunastu sekundach coraz bardziej ulegają zaczernieniu.
Ilustrują to zdjęcia.

dodatni wynik testu jodowo-skrobiowego

Znalezienie miejsca nadmiernej potliwości dzieli się na kwadraty 1,5 x 1,5 cm przy pomocy roztworu p. fioletu gencjany. Następnie do każdego kwadratu śródskórnie wstrzykuje się Botox. Ustąpienie nadpotliwości obserwuje się już po 3 – 5 dniach po zabiegu. Efekt utrzymuje się przez 4-6 miesięcy.